BURHAN DEMİRCİOĞLU
Osmaniye’nin Kadirli ilçesinde tek başına yaşayan 65 yaşındaki Eşe Bilgin, kendine ait ufak bir ev yapmak için kredi çekti ancak çektiği kredi evi bitirmeye yetmedi. Eşinden dolayı 5 bin lira aylık maaş alan Bilgin şimdi krediyi ödedikten sonra elinde kalan 100 lira ile geçinmeye çalışıyor. Bilgin komşuların yardımıyla hayatta kalmaya çalıştığını belirterek “Maaştan 100 lira bir para kalıyor. Onunla ekmek mi alayım? Elektrik, su mu ödeyeyim? Kime yük olayım? Yük olmak da istemiyorum” dedi.
Osmaniye’nin Kadirli ilçesinde bir yıl önce eşini kaybeden 65 yaşındaki Eşe Bilgin, çeşitli hastalıkları nedeniyle 6 ay boyunca akrabalarının yanında kaldı. Oğluna ait ufak bir evde yaşayan Bilgin, evine döndüğünde eve hırsız girdiğini ve birçok eşyalarının çalındığını fark etti. Oğlunun talebiyle evden çıkan Bilgin, kredi çekip kendine ev yapmak istedi ancak artan inşaat malzeme fiyatlarından dolayı evin inşaatı yarım kaldı. 5 bin TL aylık geliri olan Eşe Bilgin’in elinde krediden dolayı 100 TL kaldığını söyleyen Bilgin, şunları söyledi:
“Ben bir yıl önce eşimi kaybettim. Eşimi kaybettikten sonra da ben hastalandım hastaneye düştüm. Hastaneden çıktıktan sonra da oğlumun yanında kaldım. Oğlumun da engelli çocuğu var geline yük olduğumu hissettim. Bacımın yanına geldim, bacımın da eşi yok o da vefat etmişti, bacımda kalıyordum. Sonra da dedim ben yavaş yavaş biraz kendimi toparladım eve gideyim de evde kalayım. Beni eve getirdiler bir de baktık ki kapımı kırmışlar, hiçbir tane eşyamı koymamışlar. Çay kaşığına kadar alıp götürmüşler. Hiçbir şey yok evimizde yatağım, dolabım neyim varsa. Onun bunun verdiği şeylerle idare etmeye çalışıyorum. Herkesten bir alırsın iki alırsın onu da zor sınıyorlar. Yine sağ olsunlar veriyorlar.
“EV YAPMAK İÇİN KREDİ ÇEKTİM”
Ben eve geldim evde duruyordum, 1+1 oğlumun evi var bu evde kalıyorum. Oğlum dedi ki ‘anne evlere güç yetmiyor benim ev kiram arttı’ dedi. Depremden sonra ‘işte ben oraya geleceğim’ dedi. ‘Senin orada eşyan kalmamış’ dedi. ‘Evde ne yapacaksın, ikimiz bir zaten sığmayız’ dedi. 3 tane çocuğu var. Ben de dedim ki ‘oğlum babandan 5 bin lira bir maaş var, emekli maaşı. Gideyim ben kredi çekeyim, şu yanınıza’ dedim. 2 oda bir yer yapayım dedim. Gittim kredi çektim 60 bin lira bir kredi çektim, inşaata başlattım. Yetişmedi gittim 20 bin lira daha çektim oda yetmedi şimdi yarım kaldı, yaptıramıyorum.
“MAAŞTAN BANA 100 LİRA KALIYOR”
Krediyi aldıktan sonra banka parayı aldıktan sonra bana 100 lira maaştan 100 lira bir para kalıyor. Onunla ekmek mi alayım, elektrik, su mu ödeyeyim? Kime yük olayım? Yük olmak da istemiyorum. Çocuklara sıkıntı vermek istemiyorum, herkesin kendine göre bir sıkıntısı var. İnşaatı yaptıramadım yarım kaldı, malzemeye hiç güç yetmez olmuş. Şimdi 100 küsur olmuş bir torba çimento. Ustalara da daha borcum kaldı, veremedim. Yani parayı hazırlayın da gelip yapalım diyorlar. Para yok ki hazırlayamıyoruz.
“YEMEĞİMİ SUYUMU KONU KOMŞU GETİRİYOR”
Buzdolabım yok, çamaşır makinem yok, yıkayacak halimde yok. Bel fıtığım var benim, boyun fıtığım var, diz kemiklerim çürümüş. Suyumu, soğuk suyu komşu veriyor, gelin getiriyor, kardeşim gönderiyor. Yemeğimi de konu komşu veriyor sağ olsunlar. Ekmeğimi getiriyorlar. Allah ne verirse, kolu komşu bir şey verirse bir kap yemek yapar yeriz yoksa da yapabileceğim hiçbir şey yok.”