Yazar: odakhaber

Teknoloji devi Google, patoloji uzmanlarının vaktini alan ve yıllarca eğitim ile tecrübe gerektiren tanılama işlemini yapay zekaya öğretti.

İnsanlar gibi adım adım eğitim alan yapay zeka, tanı koymada %89 başarılı oldu. İnsanlarda bu oran, bir patologun sınırsız vakti olduğu ve başka hiçbir işle uğraşmadığı varsayıldığında bile %73’te kalıyor.

Neden gerekli?

Özellikle kanser hastalarının terapiye başlama sürecini etkileyen patolojik tanılarda, uzmanların gigabayt boyutlarında onlarca slaytı, 40 kat büyüterek detaylıca incelemesi gerekiyor. Hastanın biyolojik örneklerinin incelenip teşhisin koyulması ve raporun en doğru biçimde hazırlanması, çoğu zaman kanser hastaları için yaşam ile ölüm arasındaki ince çizgi anlamına geliyor.

Özellikle göğüs ve prostat kanserlerinin tanısında, iki farklı patologun aynı veriler üzerinde aynı tanıyı ortaya koyma olasılığı yüzde 48’e inebiliyor.

Araştırma safhası

Araştırmayı yürüten Google çalışanları, bu yöntemle patologlara tanı sürecinde yardımcı olabilmeyi hedefliyor. Bunun için Radboud Üniversitesi’nden göğüs kanseri hastalarına ait slaytlarla işe başladılar.

GoogLeNetadı verilen yapay zeka sistemiyle çalıştılar. Yapay zeka ilk denemede kayda değer başarı elde etti ancak yeterli bulunamadı. Bunun üzerine ekip, patoloji öğrencilerinin yaptığı gibi, fotoğrafları sisteme farklı boyutlarda tanıtıp eğitmeye başladı.

Sistem zamanla gelişerek yerelleşme skorunda (FROC) %89’a ulaştı. Tümörleri makrofajlardan başarıyla ayırt etti.Zaman kısıtlaması olmayan ve başka işle uğraşmayan bir uzman patologun doğru teşhis skoru ise %73’te kalıyor.

Ayrıca farklı bir ekip, sistemi farklı veri setleriyle deneyerek tümörleri tespit etmede yüzde 81 başarıya ulaştı.

Kullanım alanı

Yapay zekanın teşhiste doktorların yerini asla alamayacacağını vurgulayan ekip, sistemin sadece kolaylık ve zamandan tasarruf sağlamasını hedefliyor. Bu sayede hekimler verilerin tamamıyla uğraşmak yerine yapay zekanın işaret edeceği alanlara odaklanabilir.

Ayrıca yapay zeka sadece öğrendiği kadarını teşhis edebiliyor, hekimler ise slaytta farklı hastalıklara dair anormal sonuçları da tespit edebilir.

Araştırmanın sonuçlarını buradan pdf formatında okuyabilirsiniz.

Çocuğunuzla seyahat etmek aslında onların eğitimi için büyük bir fırsat. Aileler genellikle çocukları olduktan sonra tatile çıkamayacaklarını veya daha az seyahat edeceklerini düşünürler. Aslında durum tam tersi. Çocuğunuzla ister yurt dışına ister yurt içine, gidin yaşayacağınız zorluklara rağmen bu tatilden alacağınız keyif paha biçilemez olacaktır. Fakat gelin bu tatilde diğerlerinden biraz daha farklı bir yöntem deneyin. Çocuklarınıza seyahat sırasında üstleneceği sorumluluklar verin. Örneğin yanlarına hangi kıyafetleri alacaklarını kendileri de seçebilsin. Onlara taşıyabilecekleri ağırlıkta, hafif bir çanta verin ve bu çantayı kendileri taşısınlar. Mesela ben bir tatilde ikizlere kendi çantalarını taşıma fırsatı verdim. hava alanında zemin de müsait olduğundan çekçekli çantalarını sürüklemekten oldukça keyif aldılar.

Çocuklarla seyahat etmek keyifli olmanın yanı sıra, çok da öğretici bir aktivite. Çocuğun yeni bir kültür tanıması, eğer yurt dışına gidiyorsanız yeni bir dil keşfetmesi, yeni tatlar denemesi onun sosyal anlamda gelişimine katkı sağlıyor bence. Seyahat sırasında çocukla gerçekleştirdiğiniz ilginç aktiviteler çocuğun yeni şeyler tanıdıkça onun bilgi birikiminin oluşmasına da yardımcı oluyor. O zaman çocuklarla seyahat etmenin olumlu yönlerini sıralamak gerekirse;

Google’ın için robot geliştiren Boston Dynamics firması, yeni nesil robotunu tanıttı.

2 metre boyundaki araştırma robotu Handle, dengesiyle ön plana çıkıyor. Saatte 15 kilometre hız yapabilen robot, 1,22 metre yükseğe sıçrayabiliyor.

Tek şarjla 24 kilometre yol gidebilen robotta sadece 10 tetik noktası bulunuyor. Yani bakımı ve üretimi, benzerlerine nazaran çok daha basit.

Hem bacakları hem de tekerleri olduğundan pek çok koşulda görev yapabiliyor.

Google’ın satılığa çıkardığı şirket, daha önce de dengesini kaybetmeyenve köpeklerle oynayanrobotu Spot ve çilekâr robotu Atlas ile adından söz ettirmişti.

Kaymaya hazırlarken, kuzeyden bakan yamacın sırtındaki çizgileri taradım. Bu, uçurumlar, oluklar ve bol karlı bölgeler tarafından tanımlanan bir dağ sırtıydı. İlk turumu yaparken, yanlış yolu seçtiğimi hemen fark ettim, burada yaklaşık 200 metrelik bir uçurum vardı. Kayaklarımı çıkardım ve tırmanma takımlarımı tekrar taktım. Ancak eğimin çok dik ve dar olduğunu fark ettim. Bu noktada elim kolum bağlanmıştı, ne aşağı ne yukarı gidebiliyordum. Bu aşamada sadece kayak botlarımla yukarı çıkmaya çalışıyordum, birkaç yorucu adımda bulundum. Ancak karın derinliği neredeyse boyum kadardı ve ben kontrolsüz bir şekilde nefes almaya başlamıştım. Başka bir adım daha attım ve göğsüme kadar bir kara battım. Sıkışmıştım. Nefesimi tuttuğumda, “burada ölebilirim ve hiç kimse beni bulamaz” diye düşündüğümü hatırlıyorum.

Yapabileceğin her şeyi bilin…

Bu deneyim beni öldürmedi. Açık hava maceraperesti ve dayanıklılık sporcusu olarak hayatımın en yorucu deneyimlerinden biri olan bu olayda, bir saat sonra o delikten çıkış yolunu bulmuştum. Tırmandım ve dik dağa tekrar çıktım. Doruk noktasının üstünde yatarken, sırtımdaki eyer ve yorgunluktan ölen bedenimle insan vücudunun gerçekten ne denli yetenekli olduğunu fark ettim.

Yeni bir yıla başlayınca ve kararlar verirken, kendimizi kısa sürede güçsüz görüp ortalama bir hayatı kabul ediyoruz. Ancak kendinize şu soruyu sorun: “Yaşamak için altı haftam olsaydım, hayatımda ne yapardım?” Yaşadığım bu tecrübeden sonra şunu anladım ki: son günümüzün ne zaman olacağını kesinlikle bilemeyiz, bu nedenle tam ve dolu dolu yaşamayı öğrenmeliyiz!

Olaydan sonraki gün, hayatımı ve içinde yaşayan insanlar hakkında düşünmeden edemedim. O uçurumdan kurtulamasaydım özür dilemediğim için pişman olacağım insanlardı onlar. Sonuçta hepimiz insanız ve tabiatımızda kendimizi korumak adına duvarlar koymak var. Hemen hemen her zaman meşgulüz ve özür dilemek için fazla savunmasız ve korkak da olabiliyoruz. Bu nedenle atık beklemekten vazgeçin. Bunu anlamak için ölümün sizi ziyaret etmesini beklemeyin. O mektubu gönderin, o telefon görüşmesini yapın ya da o kişiden özür dileyin. Bu, sizi özgürleştirecektir.

Ölüme bu kadar yaklaşmış bir diğer kişiler ise kendilerine şu basit soruyu soruyorlar: “Gerçekten sevdim mi?” Bu benim de kendime sorduğum bir şeydi aslında. Biriktirdiğiniz para ve övgüler sonunda önemli olmuyor. Önemli olan, ne kadar derinden sevdiğiniz ve ne sıklıkta ifade ettiğiniz. Sevdiklerinize her gün ne hissettiğinizi anlatmak ve göstermek için birşeyler yapın. Sonuçta, sevgi dünya üzerindeki tek güçtür.